با توجه به روندهای جهانی و نیاز به تولید محصولات با کیفیت و نوآورانه، مراکز هم آفرینی به تدریج در حال گسترش هستند. این مراکز به لحاظ فناوری و نوآوری، در خط مقدم تأمین نیازهای صنایع مختلف قرار دارند و توانایی پاسخگویی به چالشهای موجود در بازارهای جهانی را دارند.
تحقیقات نشان داده است که یکی از مهمترین عوامل موفقیت تجاریسازی فناوریها و تولید ثروت در صنایع، داراییهای مکمّل (Complementary Assets) به شمار می آید.
چراکه اساسا بهره برداری از فرصتهای فناورانه و ایجاد یک فرایند تجاری سازی موفق علاوه بر دانش فنی مناسب، نیازمند تخصصهای بین رشته ای و زیرساختهای مناسب جهت توسعه محصول و بازار و کسب مزیت رقابتی می باشد و بدون دسترسی فناوران به این منابع و تخصصها (داراییهای مکمّل) صاحبان ایده و فناوران بدلیل عدم وجود شایستگی های کانونی لازم در بخش های توسعه محصول و بازار در فرایند تجاری سازی موفق نخواهند بود.
همچنین تجربه نشان داده شرکتهای فناور مستقر در پارکها و مراکز رشد اغلب در دسترسی به این داراییهای مکمل برای فناوران دچار مشکلات فراوان هستند. چراکه پارکها و مراکز رشد بدلیل فقدان یک ارتباط پویا با بخش های صنعتی قادر نیستند به آسانی این داراییهای مکمل در اختیار آنان قرار دهند. بنابراین فرایند تجاری سازی فناوری در کشور ما اغلب در گام های اولیه یعنی تولید آزمایشگاهی و آزمایشی موفق است ولی در گام های بعدی (تولید نیمه صنعتی و صنعتی و همچنین تولید اقتصادی مقیاسپذیر) به دلیل فقدان دارایی های مکمل ناموفق بوده و در ادامه در ورود به بازارهای داخلی و خارجی نیز با چالشهای جدی مواجه میشوند.
از این رو به نظر می رسد یکی از شکافهای کلیدی بر سر راه تجاری سازی فناوری در ایران فقدان مجموعههای حامی و تسهیل کننده به منظور کسب دارایی های مکمل در فرایند تجاری سازی توسط صاحبان فناوری و استارت آپهای نوپا است.
امروزه این مجموعه ها به مرکز هم آفرینی معروف هستند. تمرکز مراکز هم آفرینی بر ارائه خدمات یکپارچه تجاری سازی محصولات نوآرانه جهت رسیدن به بهترین نتایج با حداکثر بهره وری منابع هستند.
این مراکز تمامی امکانات مورد نیاز فناوران از قبیل: شناسایی نیازهای فناورانه صنعت، خدمات آزمایشگاهی، ساخت نمونه اولیه، تولید نیمه صنعتی، اخذ مجوزها و استانداردها، شبکه پخش و توزیع و صادرات را با کمک شبکه گسترده بازیگران صنعتی و اقتصادی، فراهم مینمایند تا فناوران فقط بر روی فعالیتهای فنی و فناورانه خود تمرکز کرده و طی یک قرارداد مشارکت سایر فعالیت های مورد نیاز برای تجاری سازی را به مرکز واگذار کنند.
علاوه بر شرکتهای کوچک فناور، شرکتهای بزرگ، علیرغم دسترسی به داراییهای مکمل، به دلیل فقدان منابع انسانی خبره در حوزه مدیریت دانش و نوآوری (تحقیق و توسعه)، در دستیابی به منابع نوآوری، فناوریهای جدید و کسب مزیت رقابتی در بازار، دچار مشکل هستند. در این راستا این مرکز با ایجاد تعاملی اثر بخش با مراکز علمی از طریق تحقیقات قراردادی راهکار غلبه بر چنین چالشی هستند. به عبارت دیگر، مرکز هم آفرینی با صرفه ترین، سهل ترین، کم هزینه ترین و سریعترین مسیر را پیشروی شرکتهای صنعتی و فناوران جهت کاهش دغدغههای شرکتهای فناور کوچک (SME) و حتی کسب وکارهای بزرگ (LB) در دسترسی به دانش و فناوری جدید، شبکه فناوران، هزینه بالای تحقیق و توسعه، کاستی های فرایند تجاریسازی و … میباشند.